Sunday, March 21, 2010

Γιατί σωπαίνουν τα κανάλια ;;

Καλημέρες!

Μέχρι τώρα ανέβαζα τα ..μαθητικά μου κείμενα, κάτι σαν να ήταν το blog ένα δεύτερο τετράδιο, αλλά σήμερα ξύπνησα με πιο άγριες διαθέσεις.

Υπάρχουν πολλές ρητορικές ερωτήσεις που κάνουν την αντίθετη δουλειά. Αντί να ανοίγουν ένα θέμα, το κλείνουν. Θέλω να πω πως, καθώς έχουμε ξεμάθει τα επιχειρήματα, το υπονοούμενο κάνει πλέον όλο και συχνότερα τη δουλειά του πυροσβέστη. Γινεται όλο και συντηρητικότερο.



Ας υποθέσουμε τις εξής ερωτήσεις:
Γιατί τα κανάλια δεν ξεσκεπάζουν σκάνδαλα που έχουν να κάνουν με το σύστημα στο οποίο τα ίδια ανήκουν; Γιατί ενώ μιλούν με περισσό μένος για τους πολιτικούς και τα κόμματα κάνουν γαργάρα τα ζητηματα που αφορούν άλλα κανάλια; Στο κάτω κάτω ανταγωνιστές δεν είναι;

Θα μου πείτε, τώρα είναι περίοδος κρίσης. Εκκρεμεί το Ecofin, η ευρωπαϊκή βοήθεια και το ΔΝΤ. Το ασφαλιστικό, το έλλειμμα, η ανεργία που δεν ήταν ποτέ χειρότερα και, φευ, η Εκκλησία που απειλεί να μας σύρει στα δικαστήρια. Τα εσωτερικα των καναλιών θα κοιτάμε;

Από την άλλη, σε μία χώρα που η τηλεόραση έχει διείσδυση σχεδόν 100%, που η συνδρομητική και η καλωδιακή είναι ακόμα άγνωστες λέξεις και που, χάρη στη Digea, η ψηφιακή μετάβαση δε γεννά παρά ελπίδες για λιγότερα χιόνια στους δέκτες μας, σε μια χώρα τόσο παραδομένη στην τηλεόραση, τα εσωτερικά των καναλιών μετράνε.

Σε ένα παλιότερο post που λάτρεψα ο Νίκος Σμυρναίος, που διδάσκει στο Πανεπιστημιο της Toulouse, μιλάει για την πολιτική οικονομία των ΜΜΕ, τη μόνη πλέον δυνατή οικονομία, και έχει ένα κατατοπιστικό χάρτη, που προσάρμοσα για τις ανάγκες της μεταπτυχιακής μου κάπως έτσι:



Όχι, τα κανάλια δεν είναι μόνο ανταγωνιστές.

Κι αυτό δε χρειάζεται κανείς μαθήματα πολιτικής οικονομίας για να το καταλάβει. Αρκεί να ακούσει την πρόσφατη είδηση για την αυτοκτονία του εφοριακού που υπέγραψε την απαλλαγή του ALTER από την υπόθεση των εικονικών τιμολογίων που θα του κόστιζαν λίγο ή πολύ 50.000.000 ευρώ πρόστιμο και θα έβαζαν φρένο τόσο στο σταθμό όσο και στις θυγατρικές του.

Όπως έχω αναλύσει στην δπλωματική μου, που κατέθεσα πρόσφατα, και όπως εύκολα μπορεί ο καθένας να καταλάβει αν αφιερώσει ένα απόγευμα να δει τα σποτ που παίζουν στο κανάλι σαν δεύτερο πρόγραμμα, ο όμιλος στον οποίο ανήκει το ALTER έχει φτάσει μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία, χάρη σε πολλών ειδών ασυλίες, να ορίζει τον κλάδο της δισκογραφίας, τον θεατρικό κλάδο ακόμα και τις εκδόσεις. Στο δε παιδικό κοινό είναι σχεδόν χωρίς ανταγωνιστή.




Το ιστορικό της φορολογικής περιπέτειας του ALTER μπορεί να το δει κανείς εδώ. Στην τηλεόραση κακώς θα περιμένει να το δει. Από όσο ξέρω, το έχει παίξει μόνο ο ΣΚΑΙ, και εγώ το άκουσα χτες, μεταξύ αστεϊσμών, από το Αλ Τσαντήρι. Ο Λαζόπουλος αναρωτιόταν γιατί δεν το είπε κανένα κανάλι και διαβεβαίωνε ότι όταν οι Γερμανοί του βάλουν όρια, θα πάει σπίτι του. Διευκρίνισε, ευτυχώς, ότι δεν παριστάνει τον αντεξουσιαστή.

Δεν έχω ιδέα αν πράγματι το συγκεκριμένο γεγονός συνδέεται με την υπόθεση του ALTER- δε θα μπορούσα. Αναρωτιεμαι, όμως, γιατί τα κανάλια, τόσο ανταγωνιστικά μεταξυ τους κατά τα άλλα, δεν ανέφεραν τιποτα σχετικά (κατι που ισχύει για όλο το χρονικό της περιπέτειας του ALTER). Και το αναρωτιέμαι επειδή ακριβώς το ALTER είναι εδώ και καιρό παραπάνω από υπολογίσιμος παίχτης στο χώρο των media και στο χώρο του πολιτισμού, γενικότερα.

Εύκολα συμπεράσματα δεν μπορούν να βγουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Και όπως λέει και ξαναλέει ένας αγαπημένος μου καθηγητής, όσο στέκεσαι στις ευθύνες των προσώπων χάνεις αυτό που συμβαίνει από πίσω.
"Στη Δομή, αδέλφια μου, στη Δομή..".

Καθώς βγαίνω να αγοράσω το Κυριακάτικο φύλο της REAL News με το οποίο κυκλοφορεί το καινούργιο cd της Πρωτοψάλτη, που διαφήμισε ο Χατζηνικολάου στο κεντρικό δελτίο του ALTER καθώς αυτό βρισκόταν σε ζωντανή σύνδεση με τον LOVE FM, του υιού Κουρή, που μετέδιδε κατ' αποκλειστικότητα τα 2 από τα 12 τραγούδια του cd που, ας σημειωθεί, φέρει το διακριτικό της HEAVEN που ανήκει σε άλλο κανάλι, από το οποίο, ας μην κρυβόμαστε, πολλοί άλλοι ..καταγόμαστε,

αφήνω ανοιχτό στο laptop να παίζει το νέο της τραγούδι
σφραγισμένο με κάθε λογής λογότυπα

και ένα υπόλειμμα από το χαμόγελό της.



Μη ρωτήσετε αν μου αρέσει το τραγούδι.

Δεν ήταν αυτό το θέμα του post..

Καλημέρα..

3 comments:

Νίκος Σμυρναίος said...

Αγαπητή Αντιγόνη, πολύ ενδιαφέρον ποστ. Θα με ενδιέφερε να διαβάσω την διπλωματική σου εργασία. Μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου με μέηλ; Καλή συνέχεια.

Αντιγονη said...

Καλησπέρα από Ελλάδα!!

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!!

Η αλήθεια είναι ότι τα posts σου αποτελούν σταθερή έμπνευση για μένα- θα το διακρίνεις νομίζω διαβάζοντας..

Ευχαρίστως να σου στείλω την εργασία- θα ήθελα πολύ τη γνώμη σου άλλωστε.
Απλώς να σημειώσω ότι η διπλωματική που αναφέρω στο post αφορα ειδικά τη δισκογραφία στην Ελλάδα- όπου πράγματι διακρίνεται ο όμιλος.

Αν θέλεις κάτι που να αναφέρεται και στις υπόλοιπες δραστηριότητές του έχω κάνει μία μικρότερη εργασία σε μάθημα Πολιτικής Οικονομίας στο μεταπτυχιακό, αλλά οπωσδήποτε είναι αρκετά πρόχειρο σαν δουλειά..

Για κάποιο λόγο, όμως, δεν μπορώ να σου στείλω mail..
Αν έχεις την καλοσύνη στείλε μου ένα κενό στο theatrodini@yahoo.gr με το δικό σου και θα σου το κάνω άμεσα.

Αλλιώς, θα τα πούμε από κοντά στο Πάντειο- ελπίζω..
Παρακολουθώ το μάθημα της Ιωάννας Βώβου στο οποίο παραλίγο να είσαι σήμερα..

Θα περιμένω μήνυμά σου.
Καλή συνέχεια!

Κ.Υ.Π. WALKING said...

Μπράβο καμάρι μου.